Dökme yük taşımacılığı, deniz yoluyla gelen yada üretilen kömür, tahıl gibi ürünlerin taşımacılığının geçmişi, 1860’larda madeni teknelerin kullanılmaya başlanmasına kadar uzanır. Önceleri bu gemilerin sepet ve küreklerle yüklenip boşaltılması için, büyük miktarda ucuz işçi gerekiyordu. Sonradan, insanların yerini raylar üstünde mekanik olarak çekilen ve içindekileri doğrudan ambara boşaltan vagonet asansörleri aldı. Yükü ambardan boşaltmak içinse, KREN’ler kullanılmaktaydı.
Dökme yüklerin (sandık, balya ve çuval gibi herhangi bir kaba gerek göstermeksizin doğrudan yığılan yük) çoğu, Birinci Dünya savaşının sonuna kadar torba ve varillerle taşınmaktaydı. Ama, bunun için de çok sayıda işçi gerekliydi. Bir grup, gemi ambarından gelen yükü bir kren yardımıyla yerleştirme planına göre yerleştirirken, başka bir grup da, yükü depolara götürmek için bekleyen kamyonlara aktarırdı. Bu sırada, üçüncü bir grup işçi, yığma işini üstlenirdi. Bu yüzden, yükleme ve boşaltma işlemleri, taşıma ve yolculuk giderleri toplamının yarısına yaklaşıyordu.
Dökme yükler, birçok sıvı ve akabilen katı madde, herhangi bir kap içine konmadan başarıyla taşınabilir. Ham petrol ve petrol ürünleri, dökme yük taşımacılığında tonaj olarak en büyük yeri almaktadır.
Kara taşımacılığı, deniz taşımacılığıyla gelen yükün dağıtılmasında çok önemli rol oynar. Demiryolu taşımacılığı, tüneller, iniş çıkışlar, makaslar ve dönemeçler gibi nedenlerle, yükün boyutunu kısıtlı tutma zorunluluğu getirir. Motorlu araçların hızla gelişmesiyle, karayolu taşımacılığında çok önemli bir yere gelmiştir. Bunun nedeni, o yıllarda yollar yalnızca atla çekilen araçlar varken şimdilerde daha fonksiyonel, daha hızlı, daha güvenli ve modern ulaşım olanaklarına ulaşılmasıdır.
Dökme yükler, birçok sıvı ve akabilen katı madde, herhangi bir kap içine konmadan başarıyla taşınabilir. Ham petrol ve petrol ürünleri, dökme yük taşımacılığında tonaj olarak en büyük yeri alır. İkinci olarak tahıl taşımacılığı gelir. Tahıl taşımacılığı metal gereksinmesi arttıkça yerini, maden filizi taşımacılığına bırakmaktadır.
Paketleme ve ambalajlama yerine, açık yığınlar halinde yapılan taşımacılığın en önemli yararı, ekonomik olmasıdır. Hem ambalaj gereci kullanılmaz, hem de ambalajlama işi ortadan kalkar. Ayrıca, dökme yük taşımacılığında, yükleme ve boşaltma daha çabuk yapılabileceği için, gemiler limanlarda daha az zaman yitirir ve böylece daha çok sefer yapmış olurlar. Karayolu taşımacılığı ile de hızlı ve güvenli bir şekilde ihtiyaç mahaline sevk edilmektedir.
KURU DÖKME YÜK TAŞIMACILIĞI (“KURU” TİCARET)
- Boksit
- Dökme mineraller ( kum ve çakıl , bakır , kireç taşı , tuz , vb.) çimentolar
- Kimyasallar ( gübre , plastik granüller ve peletler , reçine tozu , sentetik elyaf , vb.)
- Kömürler
- Kuru yenilebilir yemeklik madde (hayvanlar veya insanlar için: yonca peletleri, turunçgil peletleri, hayvancılık yemi, un, yer fıstığı, çiğ veya rafine şeker, tohumlar, nişastalar vb.) gibi tarımsal ürünler
- Tahıllar (buğday, mısır, pirinç, arpa, yulaf, çavdar, sorgum, soya fasulyesi vs.)
- Demir (demirli ve demir dışı cevher, ferroalyaj, pik demir, hurda metal, peletleştirilmiş taconit)
- Odun talaşı
- Soğutucu dolaplar
- Hayvancılık ve hayvancılık ürünleri
SIVI DÖKME YÜK (“ISLAK” TİCARET)
Yenilmeyen Ve Tehlikeli Sıvılar
- Tehlikeli kimyasallar
- Petrol
- Benzin
- Sıvılaştırılmış doğal gaz (LNG)
- Sıvı nitrojen
Sıvı Yemeklik Ve Tehlikeli Olmayan Sıvılar
- Yemek yağı
- Meyve suları
- Silgi
- Sebze yağı
- Çinko kül